Eskiden yazmak ve konuşmak kolaydı. İnsan kendi doğrusunu tek gerçek olarak düşününce ötekileştirme sanatını çok iyi beceriyordu. Zaten toplum da buna müsaitti. Taki kendi gibi olmayanlara karşı empati ve düşünceye saygı gibi kavramları, bilmenin ötesine geçerek anlayabilme sırrına erinşinceye kadar... İşte o zaman kalem durdu, ağız sustu, akıl 'ötekine de kulak ver' dedi. Kendi gerçeğimizin mi peşindeyiz yoksa hakikatin mi?
Sizde ötekileştiremeyenlerden misiniz? Yoksa kendi dışındaki kocaman bir dünyayı ve dünya dolusu düşünceyi ötekileştirmeyi iyi becerenlerden mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder